Mali Bracia Jezusa przeżywają swoje życie kontemplacyjne uczestnicząc, tak jak Jezus, w życiu tych, którzy są bez imienia i wpływów na tym świecie. (Konstytucje)
Prosta, fizyczna praca, którą podejmują, daje im możliwość pełnego uczestnictwa w środowiskach tak bardzo spragnionych obecności Kościoła. Przez konsekrację swojego życia przeżywaną pośród ludzi pracy, bracia pragną przedłużać w tych środowiskach misję Jezusa, który przyszedł, aby zbawić każdego człowieka. Wierząc w Jego moc mają nadzieję, że ich wspólnoty staną się zaczynem jedności, wezwaniem do otwarcia się i miejscem spotkania.
Wspólnoty mają różne oblicza w zależności od środowiska i kraju. Są obecne zarówno na wsi jak i w środowisku przemysłowym. W solidarności z osobami i środowiskami najbardziej poniżonymi bracia wybierają przede wszystkim prace najbardziej zwyczajne i najmniej cenione. (Konstytucje)
Żyjąc i pracując wśród zwykłych ludzi bracia doświadczają, że pragną oni przede wszystkim być kochani, chcą by ich uznawano, traktowano jak ludzi, aby uszanowano wszystkie wartości, które jako osoby posiadają. Dlatego też nie wystarczy powiedzieć im „kocham was”. Nie wystarczy też praktykowanie wobec nich dobroczynności. Trzeba z nimi być, dzielić z nimi pracę i wszystkie proste czynności dnia codziennego, przebywać wobec nich w najgłębszym znaczeniu tego słowa.
