Od Jezusa bracia uczą się patrzeć na każdego człowieka z łagodnością i pokorą oraz kochać go jako brata odkupionego tą samą Krwią. (Konstytucje)
Prawie 20 lat po śmierci brata Karola pięciu młodych braci zakłada pierwszą wspólnotę na Saharze. Po II Wojnie Światowej małe wspólnoty rozwijają się w ponad 40 krajach świata. Wszędzie tam gdzie są próbują żyć ideałem Nazaretu. Mieszkają po trzech lub czterech, nie odróżniając się zbytnio od otoczenia: podobne mieszkanie, ten sam poziom życia. Wierzą, że żyjąc właśnie takim życiem, bez niczego, co stwarza dystans, można pogłębiać wartości ewangeliczne – prostotę, przyjaźń, dzielenie się. I widzą, że właśnie ludzie ubodzy pomagają im odkryć prawdziwe wymagania i aktualność Ewangelii.
Mali Bracia Jezusa żyją w ścisłej jedności braterskiej, starając się trwać w przykazaniu, które dał Jezus: „Miłujcie się wzajemnie tak jak ja was umiłowałem… Po tym poznają, że jesteście moimi uczniami”. Miłość jaką mają do siebie nawzajem oraz odwaga aby pokonać trudności życia braterskiego świadczą o prawdzie ich miłości do każdego człowieka.
